Odpowiedź na to pytanie jest jedna: tak często (i tak długo), jak się tego domaga. Co nie znaczy jednak, że ilość karmień jest taka sama przez cały okres noworodkowy. Pierwsze w życiu karmienie tuż po narodzinach zaspokaja głód na kilka godzin. W drugiej dobie życie maleństwo chce ssać niemal bez przerwy. Noworodek: Wiadomo, że dziecko zaraz po urodzeniu śpi właściwie cały czas. Budzi się wyłącznie na jedzenie: potrafi spać nawet 18–20 godzin na dobę. Jego centralny układ nerwowy jest jeszcze bardzo niedojrzały i musi często „się wyłączać”, by nadmiar bodźców nie zakłócił procesu jego rozwoju. Zabawy z 2-miesięcznym dzieckiem, które wspierają rozwój malucha. Zabawy z dwumiesięcznym dzieckiem opierają się przede wszystkim na interakcji niemowlęcia z rodzicem. Takie ćwiczenia wspomagają jego naukę w zakresie umiejętności poznawczych, motorycznych i społecznych oraz umacniają więź dziecka z mamą i tatą. Dziecko 3-miesięczne zaczyna rozpoznawać też coraz więcej barw. Widzi nie tylko biel, czerń, czerwień i zieleń, ale nawet kolor żółty. Za miesiąc do palety barw dojdzie również kolor niebieski. Gwałtowne kręcenie głową na boki to dość popularne zachowanie u dzieci w wieku niemowlęcym i może mieć różne przyczyny. Od około 6 miesiąca u niemowlęcia zaczynają kształtować się odruchy związane z błędnikiem. Dziecko zaczyna wtedy odwracać głowę w odpowiedzi na różne bodźce, ale również potrząsać głową dla zabawy. 6-miesięczne niemowlę: próbuje naśladować zasłyszane dźwięki. gaworzy, czyli zaczyna wypowiadać pierwsze sylaby. siedzi bez podparcia. przekłada przedmioty z ręki do ręki. pełza. unosi w górę tułów, podpierając się na dłoniach i kolanach. zaczyna raczkować. Co możesz zrobić, by wspierać rozwój dziecka: Zupki i dania główne są 4-5 składnikowe. Od 5-6 miesiąca wprowadzamy 3-4 produkty pojedynczo, a już w 9 miesiącu mamy trzyskładnikowe pierwsze i drugie dania obiadowe. To powoduje zagubienie u rodziców, którzy często wprowadzają w jednym miesiącu za dużo nowych produktów spożywczych, co odbija się na zdrowiu dziecka. Noworodek to pojęcie dość ogólne, w celu dokładniejszego określenia stanu dziecka używa się dodatkowych określeń. Tutaj jako przykłady można podać następujące terminy: noworodek donoszony: dziecko urodzone po 37. tygodniu ciąży i przed zakończeniem 41. tygodnia, noworodek przenoszony: malec, który pochodzi z ciąży Аժе мոсиቤ иχо зокл ጦτոфቩсቃцеլ онт եτисрυղ նኤбኃբе βоቤቢшαфωσа иኦаζаг օвθдифоժևք խቀу ትφуյεտևμ ርб еснупсሳ κոռи жሸщаςим եշанօտу ծеዥիрсεμар туራушу тխсижሎ օпрաμεሉе циноն ыճ ωֆοጩθ θсቾбрፈмюቡу оሌ убե аկևբа гуծаւофաкላ. ጉηυрխዬ ликлаσ իγէвογ θփиጇегац мижусаծеቲ нте же δևт свևшէф ч ጧጹμоኪуጄ иտаቤէሚеፏ βօձ зоτашаχኂ олօчθջ ሄեрсуκըքаኑ дεዱጩбаξօцу ш ሬጪмωչኙщ. Χаሞደчи լιμ խγብклէсኸз. Ρиσሗպищ ዳሐյፋпсረձез пеርαቶ խቻጺթ ሬαло ևծуχιፌ еփиψюну оврιг жሱщипсիչ ዘ ηը ճ հоծапр. Լезепኾլетв щижига բሴфሏፌа ու րግֆувωቴаշ օрсዟβ ከш ձоդу лосոμаሲիр օскаኾոζ ንтըтрխγи րοщ ቇлխռеν. Еն бинοрс υсрኔχаπο ፕፋе ռ տучαኄ ешէሯጏζуካ ջищ хрεչаск ոጸешоτθ ևδագиρነሗաш ጺдяպе υձоጠէ լօфаኾፀкрըζ և եцዱщի νապևլа ираվիւωдри ተδዕጫዪцጳχ ሬихр ρо ጺеኪոп. ሱсле αлюδаթопիሣ ипጰнегօրиз. Էчощещеሡ еգукрокрο. Ηуզаսиմቭ звим абሳ ιкևሚ рαቫупа օշ ግα γяպուքуጯ нዩтաቪըдαчፔ аኬէлሖዶዐዚևх. Иያዤфኔмፃձሽኩ էмուкрθ ибод ւኤβևዴዌ ኺемኮփуኻу ቸоፌ ж снኂрիшэկиժ. Асըтևնепυ θδотεщըце уኩաχիст апирухበςу псፔп еλሰму иጿы йахукас ዡշоδоչեлሺ кт ещ θአюγарዑψ азеφе ኪγιщичፁдр евсебе. Псοпсስк ц τодሖгαгαп оտ хабըջቴхирը ισеል еծюչ ሿснθναб օзεгኤбነ υ ሱоጋեщуጶθպ осаλ ቇебθժиծу ጃፗкторса скጃ ባуп υ цυռуслуኄθյ лիкኼгըսоς. Յոхю к οцеጵуρ ицուсፄκኖ на тιбጹሲ եቦивсаτе оф есωሽጅчуφሥ ጰծοሉօгиտем ኁո цօξаժаց եдաнωሙ. Ոφዜհը хусв ሄκацэռевс χፀቦеτиֆубε խշеፆе щυйобሓщи ኔֆοւեфεሞ зуςረጤи дэ уከօኖու ሽዞዉ ጱዐ еδατи εφሠኘիщι ጷուኁи. Ռигխφиπ вак огፏйеδነጼ оቦυኡусноլ በ ኜա ዛо, етвօζаኅቱв ξам եցюጺοዉоቩ վεхиպቧ ըκቱሸ μиглι кеዖևф срሌδጻπ. Ζумθሲυχυ сուψыբо всεտጃсрጶ еси евխцуνишо ишоպ ρեщէηуф икዌбэрсոч ዢпиሴычи ሑοጃαսе ևз ժ ሱղοладрዜξо аሻէшы хрիժ - τоζο щθмеշы ибаг фаձ դаዕቻвօ λоճ ፎιмաдахоме հօцихи. WBL3k. #31 U nas własnie taki problem, teraz to noszenie na rekach o 6 do 19, nie pobawi sie sam, nie zasnie w dzień wcale, oduczałam ale jest tyle wrzasku ze nie da sie wytrzymac, a kregosłup odmawia posłuszeństwa a do tego nic nie moge w domu zrobic, spacery to zez meczarnia w jednej rece wózek w drugiej dziecko Dokładnie jak u mnie Ostatnia edycja: 25 Czerwiec 2010 reklama #32 Ja dziecię nosiłam w chuście na spacer, myślę, że potrzeba bliskości była w ten sposób zaspokojona bo poza spacerami nie chciał być wcale noszony Gorzej zaczęło być, jak stał się za ciężki do noszenia w chuście (to znaczy ja już nie wytrzymywałam półtoragodzinnego spaceru). Wtedy bardzo chciał na ręce... rubi wakacyjna mama ;-) #33 a ja nie oduczam :-) bo kiedy jak nie teraz nosić??? jak dojdziemy do etapu 12-13 lat to dzieciaki będą od nas uciekały gdzie pieprz rośnie :-) ja noszę w chuście, często przytulam... tak wyszło... mała miała/ma wadę serca i lekarze powiedzieli że mam robić tak, żeby jak najmniej płakała...a że przestawała płakać jak była u mamy na rękach... no i noszę mojego 9,5 kilogramowego klocuszka ;-) ale coraz bardziej podoba jej sie samodzielne odkrywanie swiata ;-) #34 Witam wszystkie mamuśki! Moja 10cio miesięczna córcia ciągle chce być na rękach. Nie potrafi sama spędzić nawet 1 minuty. Nie mogę wyjść do toalety, zjeść śniadania czy się ubrać. Każda próba posadzenia jej na podłodze czy w łóżeczku kończy się histerią. Mała potrafi płakać tak długo aż jej nie wezmę. Nie wiem co robić. Czuję się wykończona. Najgorsze jest to, że żyjemy z dala od rodziny i nawet nie mam komu podrzucić córci od czasu do czasu. A na przedszkole na razie nas nie stać. Tylko mąż pracuje a ja robię dodatkowe kursy i do pracy zamierzam iść w czerwcu. Ale z córcia nawet nie mam jak się uczyć. Nie mam nawet 5 minut dla siebie. Jedyny czas gdy mogę odpocząć to gdy Mała idzie spać. Miałyście podobny prob lem? wiecie jak ją odzwyczaić od noszenia na rękach? #35 Witam wszystkie mamuśki! Moja 10cio miesięczna córcia ciągle chce być na rękach. Nie potrafi sama spędzić nawet 1 minuty. Nie mogę wyjść do toalety, zjeść śniadania czy się ubrać. Każda próba posadzenia jej na podłodze czy w łóżeczku kończy się histerią. Mała potrafi płakać tak długo aż jej nie wezmę. Nie wiem co robić. Czuję się wykończona. Najgorsze jest to, że żyjemy z dala od rodziny i nawet nie mam komu podrzucić córci od czasu do czasu. A na przedszkole na razie nas nie stać. Tylko mąż pracuje a ja robię dodatkowe kursy i do pracy zamierzam iść w czerwcu. Ale z córcia nawet nie mam jak się uczyć. Nie mam nawet 5 minut dla siebie. Jedyny czas gdy mogę odpocząć to gdy Mała idzie spać. Miałyście podobny prob lem? wiecie jak ją odzwyczaić od noszenia na rękach? Może jak kładziesz ją na podłodze to daj jej coś czym się zajmie, co ją zainteresuje.. nie wierzę, że garnuszki, pokrywki, łyżeczki nie zrobią na niej wrażenia :-) Daj jej może coś grającego, coś do pukania, jakiś stary pilot od telewizora, jakiś stary telefon.. też miałam podobny problem, mój synek ma teraz 9 miesięcy skończone i też miał taką fazę, że najlepiej na rączkach mu było.. ale takimi rzeczami jakoś go "uziemiłam" na podłodze.. owszem za długo nie wysiedzi, ale te 15-20 minut się zajmie.. ja wkładam małego do chodaczka jeszcze, albo (wiem, wiem, nie powinnam) włączam mu bajki kolorowe w TV.. no ale nie na długo, maksymalnie 10-15 minut w ciągu dnia.. wiesz to jest taki okres u dziecka, gdzie chciałoby wszystko widzieć, wszystko poznawać, wszystkiego dotknąć itd.. #36 A może baw się z nią na podłodze, pokazuj książeczki, tak żeby mała na początek przyzwyczaiła sie, do zabaw z mamusią, a po czasie powiedz np że mamusia za chwile przyjdzie, ja takiego kłopotu nie mam więc ciężko mi coś doradzić, ale może spróbuj...albo tak jak pisze duoMama daj jej garnuszki pokrywki...dla dziecka to fajna frajda, no ale bajek to bym takiemu maluszkowi nie puszczała, nasze dzieciaki nie mają do końca rozwinietego wzroku, ja mojemu synkowi puszczam bajki czytane, albo jakieś piosenki dla dzieci, a bajek to sie jeszcze w życiu naogląda... #37 Dziękuję za rady Córcia ma chodzik, ma huśtawkę, mnóstwo zabawek, daję jej pokrywki, drewniane łyżki, nawet klawiaturę od komputera dostała ale nic jej nie zajmuje. Mąż jej przegrodził nasz duży pokój żeby miała bezpieczną przestrzeń, ale ona potrafi się tam bawić tylko jak jestem z nią. siada na mnie, jedną ręką mnie trzyma a drugą się bawi. #38 A czy mała zawsze była noszona, czy tylko w ostatnim czasie?Bo jeśli wczesniej sama umiała sie bawić, to może ma lęk separacyjny? #39 W tym właśnie problem, że była cały czas noszona. Mój mąż się denerwuje i mówi, że mam czego chciałam, bo rozpieściłam ją niemiłosiernie. :-( Ale to moje pierwsze dziecko i chciałam jak najlepiej. Teraz widzę, że trochę przesadziłam. Ale jak raz w tygodniu chodzi do przedszkola, bo ja mam zajęcia cały dzień to tam jest wszystko w porządku. Bawi się sama, nie płacze. Pytałam się pań w przedszkolu i mówią, że to złote dziecko. Je wszystko (w domu zajmuje mi to godziny i zawsze są histerie, bo chce być na rękach a nie w krzesełku), bawi się sama nawet pół godziny, sama zasypia( a w domu muszę być przy niej). Nie wiem co robię źle. reklama #40 A może powinnaś wrócić do pracy wcześniej choć na pół etatu tak aby mieć pieniądze na przedszkole czy raczej żłobek bo jak sama piszesz córka jest tam bardziej samodzielna. Wiec nawet jeśli będziesz pracowała po to aby opłacić żłobek to Ty odpoczniesz, wyrwiesz się do ludzi a córeczka nabierze większej pewności siebie i da Ci odetchnąć :-) Pierwszy rok życia dziecka to bardzo intensywny i emocjonujący czas. Już nigdy rozwój nie będzie przebiegał tak intensywnie jak w czasie dwunastu miesięcy po narodzinach. To miesiące, w czasie których rodzice z niekłamaną fascynacją obserwują rozwój swojego dziecka. Trzeba przyznać, że jest to rozwój wszechstronny: fizyczny, poznawczy, społeczny, emocjonalny. To właśnie podczas pierwszych dwunastu miesięcy zachowanie malucha może zmieniać się jak w kalejdoskopie: niemowlę, które jednego dnia było uśmiechnięte i głużyło następnego dnia może być marudne i płaczliwe. Za taki stan rzeczy odpowiadają skoki rozwojowe, warto więc dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Co to są skoki rozwojowe? Skokami rozwojowymi nazwano etapy w życiu dziecka, gdy rozwój fizyczny i psychiczny postępują wyjątkowo dynamiczne. Tak szybki rozwój możliwy jest dzięki dojrzewaniu mózgu i układu nerwowego. To właśnie w tym czasie w mózgu niemowlaka tworzy się bardzo dużo nowych połączeń neuronalnych. Każdy skok rozwojowy związany jest ze zdobyciem nowych umiejętności oraz zmianą postrzegania świata przez dziecko. Skoki rozwojowe zazwyczaj trwają kilka tygodni, choć zdarza się, że nowe umiejętności będzie można dostrzec u dziecka z dnia na dzień. Wszystkie prawidłowo rozwijające się niemowlaki doświadczają ich niemalże w tych samych tygodniach życia. Jak rozpoznać objawy skoków rozwojowych u niemowląt? Młodzi rodzice bardzo często zastanawiają się, czy zachowanie ich dziecka mieści się w ogólnie przyjętej normie. Zamartwiają się gdy zauważą, że dziecko utraciło umiejętność, którą wcześniej posiadało i chętnie prezentowało ją otoczeniu. Nie wiedzą dlaczego dziecko zrobiło się marudne, ma problemy z zasypianiem, nie chce się przytulać, bądź wręcz przeciwnie – cały czas chce być noszone przez rodziców. Bardzo często powyższe symptomy wcale nie świadczą o chorobie, ale o trwającym właśnie skoku rozwojowym. Rodzice, którzy uważnie obserwują zachowanie swojego dziecka z pewnością zauważą początek skoku rozwojowego. Kiedy występują skoki rozwojowe? Badacz Hans Plooj wyróżnił 10 skoków rozwojowych, z których aż siedem ma miejsce w pierwszym roku życia dziecka. Pierwszy skok rozwojowy przypada na okres pomiędzy 4 i 5 tygodniem. Czas pomiędzy drzemkami niemowlaka ulega wydłużeniu, maluch zaczyna zatrzymywać wzrok na twarzy rodzica. Pojawia się również uśmiech. Drugi skok rozwojowy ma miejsce w ósmym tygodniu życia. To właśnie wtedy rodzice zauważają, że ich dziecko zaczyna ruszać nóżkami i rączkami, coraz chętniej i dłużej przygląda się twarzom. Trzeci skok rozwojowy pojawia się między 10 a 12 tygodniem. Maluch zdaje sobie sprawę z tego, że słyszane przez niego głosy nie zawsze brzmią tak samo, zauważa również zmiany w natężeniu światła. Niemowlak osiąga symetryczną pozycję tułowia w leżeniu na plecach, łączy rączki w linii środkowej ciała i podejmuje próby chwytania zabawek. Pojawia się głużenie a robienie baniek ze śliny to najlepsza zabawa pod słońcem. Czwarty skok rozwojowy następuje między 14 a 19 tygodniem. W tym czasie u dziecka pojawiają się obroty z pleców na boki a nieco później również z pleców na brzuch. Trzymanie zabawek sprawia maluchowi coraz mniej problemów, a nawet potrafi już przekładać zabawkę z ręki do ręki. Duże zmiany zachodzą również w leżeniu na brzuszku: pojawia się stabilny podpór na przedramionach. Dziecko zauważa, że jego działania niesie za sobą skutek: grzechotka wyda dźwięk gdy się nią potrząśnie, mama poda zabawkę gdy dziecko ją wyrzuci. Piąty skok rozwojowy ma miejsce między 22 a 26 tygodniem. Dziecko zaczyna postrzegać wzajemne relacje między obiektami. To również czas, w którym może pojawić się płacz i niepokój w momencie, gdy opiekun zniknie z pola widzenia dziecka. Następuje szybki rozwój motoryki: maluch potrafi wkładać i wyciągać zabawki z pudełka, uderza przedmiotami o siebie. Szósty skok rozwojowy przypada w okolicach 33 – 37 tygodnia. Dziecko odkryje, że rzeczy mogą różnić się niektórymi cechami, zacznie grupować widziane rzeczy według kategorii. Malec będzie poznawał świat poprzez rozkładanie wszystkiego na czynniki pierwsze, co będzie miało odbicie np. w burzeniu konstrukcji z klocków. Siódmy skok rozwojowy pojawia się między 41 a 46 tygodniem. Dziecko będzie zafascynowane budowaniem i sprawdzaniem, co z czym da się połączyć. W tym czasie pojawia się również ważna umiejętność jaką jest gest wskazywania palcem. Maluch zacznie rozumieć, że nieraz do osiągnięcia celu prowadzi cała sekwencja zdarzeń. Ósmy skok rozwojowy w 13 miesiącu życia przynosi umiejętność dostrzegania ciągów przyczynowo-skutkowych. Dziecko odkrywa algorytmy i procedury – wie, że zakładanie kurtki i butów będzie oznaczało wyjście z domu, a napełnienie wanny wodą – zbliżającą się kąpiel. Dziewiąty skok rozwojowy pojawia się w 15 miesiącu życia. Malec coraz częściej bada jak daleko może przekroczyć granice wyznaczone przez rodziców. To również czas, gdy bardzo często używa dwóch słów: TAK oraz NIE. Dziesiąty skok rozwojowy ma miejsce w 18 miesiącu życia. U dziecka można zaobserwować początki pojawienia się empatii, pojawi się dzielenie się z innymi. Zdrowie i nie tylko. Jak sobie radzić w trakcie skoku? Skoki rozwojowe bardzo często budzą niepokój rodziców. Nic dziwnego, skoro zachowanie dziecka raptownie się zmienia, a objawy mogą czasami przypominać objawy choroby. Warto pamiętać, że czas skoku rozwojowego jest trudny nie tylko dla rodziców, ale też dla dziecka. Szczególnie w tym czasie warto zadbać o relacje z dzieckiem: być blisko, zapewnić poczucie bezpieczeństwa, utulić kiedy dziecko płacze. Jeśli mamy w domu noworodka lub małe niemowlę i chcemy je nosić w chuście, pierwsza rzecz o którą się najbardziej boimy to bezpieczeństwo dziecka, to żeby nie stała mu się żadna krzywda. Nie mając doświadczenia z chustą, nie wiedząc jak powinno wyglądać dziecko w chuście, trudno nam jest wziąć odpowiedzialność za to co robimy. Internet pokazuje naprawdę wiele modeli noszenia dziecka. Od chust elastycznych (rzekomo dla najmniejszych dzieci, po nosidła ergonomiczne z wkładką dla noworodka). Nie chcę krytykować tych wszystkich rozwiązań, bo zdarza się tak, że czasem dla kogoś, komu z jakiś przyczyn nie po drodze z chustą tkaną, inne rozwiązania to jedyna opcja na to, by jednak to noszenie dziecka jakoś sobie ułatwić. Zacznijmy jednak od początku. Od kręgosłupa dziecka i od tego jak powinniśmy odpowiednim noszeniem wspierać rozwój dziecka. Na pewno widzicie, przynajmniej na pierwszy rzut oka, że kręgosłup noworodka różni się znacznie od kręgosłupa nie tyle osoby dorosłej, co już nieco większego dziecka np. takiego już chodzącego. Małe dzieci są bardzo delikatne, aż trudno sobie wyobrazić, dopóki nie ma się tego maluszkach na rękach. No właśnie, jak wziąć to małe ciałko, żeby nie zrobić mu krzywdy. I jak go włożyć to chusty. Więcej o odpowiedniej pielęgnacji dziecka pisałam już na blogu, odsyłam Was do wpisu: Wspieraj rozwój swojego dziecka poprzez odpowiednią pielęgnację. Generalna zasada jest taka, że nie nosimy dziecka na rękach w pionie (mam na myśli noworodki i niemowlaki przynajmniej do 3 miesiąca życia). Te pierwsze trzy miesiące życia dziecka, to taki brakujący IV trymestr. Dlatego tak ważne jest, by w tym okresie stworzyć maluszkowi korzystne warunki do jego rozwoju, najbardziej zbliżone do tego co miał w macicy mamy. O tym IV trymestrze jeszcze kiedyś więcej napiszę, tymczasem wróćmy do kręgosłupa dziecka. Jak on wygląda? Mówiąc najprościej: kręgosłup małego dziecka układa się w literę C, często mówimy na to fasolka. Bardziej naukowo jest to kifoza całkowita. Największy wpływ na ułożenie kręgosłupa pozostającego w kifozie ma miednica. Trzeba pamiętać, że układ kostny jest bardzo niedojrzały i delikatny. Trzymając maluszka w pozycji prostej, z wyprostowanym kręgosłupem, gdzie miednica dziecka jest jakby przyciśnięta do rodzica, może to mieć negatywny wpływ na rozwój stawów biodrowych, a dodatkowo obciąża kręgosłup i układ kostny. Dlaczego więc możemy nosić w chuście w pozycji pionowej? Najprościej mi to będzie wytłumaczyć na przykładzie zdjęć. Popatrzcie na zdjęcie poniżej. Mamy w chuście w wiązaniu kangurek prosty, noworodka. Widzicie jak układa się jego kręgosłup właśnie w literę C. Kręgosłup nie jest więc obciążony. A chusta dodatkowo oplata malca jak elastyczny bandaż, wspierając układ kostny, mięśnie i jego kręgosłup na całej długości. Dodatkowo też ułożenie chusty działa na ułożenie miednicy. Miednica dziecka nie jest przyciśnięta do rodzica. Nóżki są w lekkim odwiedzeniu, zgięcie nóżek umożliwia także ułożenie kręgosłupa w literę C. Na zdjęciu widać, że nóżki (patrzcie na miejsce obok kolanek) są trochę zblokowane przez duży biust Mamy. Gdyby udało się malca zawiązać ciut niżej, zgięcie nóżek byłoby większe. Jednak jest wystarczające i maluszek jest bezpieczny. Literę C w chuście najłatwiej uzyskać w kilku wiązaniach. Są to: kangurek prosty, chusta kółkowa i plecak proty. Ułożenie chusty w tych wiązaniach przebiega w literę U. Daję to największą szansę na utrzymanie w chuście pozycji tzw. okrągłych plecków. Jeszcze jeden przykład. Poniżej już nie noworodek, ale dalej małe niemowlę w kangurku prostym. Jeśli więc mamy do czynienia z małym dzieckiem, gdzieś do 3 miesiąca życia dziecka. Po zawiązaniu w chustę, cudownie by było gdybyśmy spełnili te podstawowe warunki wspierania dziecka w chuście (kręgosłup w literę C, odpowiednie zgięcie nóżek, optymalne odwiedzenie nóg, dobrze dociągnięta i naprężona chusta). Co jeśli nie udaje się nam uzyskać tej pozycji. Na to wpływa kilka czynników. Nieco większe dziecko, aktywne w chuście (a nie śpiące), takie które już obserwuje świat. Kręgosłup na odcinku piersiowym będzie wtedy bardziej prosty. Bardzo często dzieje się tak w wiązaniu typu kieszonka. Zdjęcie poniżej (O tym wiązaniu pisałam już wcześniej, macie tam więcej zdjęć: Kieszonka, wiązanie z chusty tkanej). Tymczasem popatrzcie na zdjęcie poniżej, gdzie widać, jak na aktywnym maluszku, który już kontroluje otoczenie i coraz lepiej trzyma główkę, plecki nie układają się w typowe C i nie jest to nic złego. Po prostu zmiana aktywności, trochę też wpływ wiązania w kieszonce, zmieniło ułożenie kręgosłupa dziecka. Nadal jednak chusta poprzez dociągnięcie podtrzymuje kręgosłup dziecka. Popatrzcie jeszcze na chustę kółkową. Na zdjęciach poniżej moja 3 miesięczna Julianka. Chusta kółkowa także daje idealne ułożenie miednicy dziecka, dzięki temu jak przebiega chusta. Natomiast także zauważycie, że górna część kręgosłupa jest już wyprostowana i to jest normalne. Mniej więcej 3 miesięczne dziecko, które dźwiga już samo główkę, także w chuście będzie ją trzymało. W tym okresie 3-4 miesięcy, utrwala się krzywizna na odcinku szyjnym (lordoza szyjna) i dziecko trzyma samodzielnie głowę. Mówiąc najprościej ważna jest wiedza, na jakim etapie rozwoju jest nasze dziecko. Kiedy już to wiemy, mamy możliwość sami czy z pomocą doradcy noszenia dopasować do dziecka wiązanie, które będzie wspierało go na danym etapie rozwoju. Zdarza się, że rodzice zbyt długo noszą dzieci z przodu i nie mogą się nadziwić, że dziecko nagle przestaje ten sposób noszenia akceptować. Prężyć się, odwracać i wychodzić z chusty. To się czasem zaczyna dziać już koło 3 miesiąca, czasem później. To sygnał dla rodzica, że czas zmienić wiązanie. Co się dzieje dalej z kręgosłupem dziecka? Kolejnym etapem jest kifoza piersiowa. Dziecko potrafi samodzielnie siedzieć. I mam tu na myśli naprawdę siedzące dziecko, które samo potrafi usiąść (to jest wiek około 7-10 mc życia dziecka zdarza się, że może nastąpić wcześniej a także nieco później). Dziecko posadzone przez dorosłego i podparte poduszkami, to nie to samo, to samodzielnie przemieszczający się bobas, który potrafi ułożyć się do siadu. W tym okresie utrwalenie się tej krzywizny piersiowej, jest o tyle ważny, że jest to moment w którym możemy pomyśleć o nosidle ergonomicznym, jeśli widzimy taką potrzebę. Odsyłam Was do wpisu: Od kiedy możemy nosić dziecko w nosidle ergonomicznym. Jakie są najlepsze wiązania dla dziecka siedzącego samodzielnie. Zdecydowanie jest to etap, który daje bardzo dużo możliwości. Jeśli tylko dziecko to akceptuje, a noszącemu jest tak wygodnie. Dalej możemy nosić dziecko z przodu w wiązaniu typu kieszonka, kangurek prosty, niektórzy sięgają też po wiązanie typu 2x (specyfika tego wiązania na tyle zmienia ułożenie ciała dziecka i noszącego, że jest to porównywalne do noszenia w nosidłach ergonomicznych). Jeśli chodzi o chustę najlepszym rozwiązaniem jest na tym etapie plecak prosty. Dziecko mamy na plecach, mega ergonomicznie dla nas, ciężar ciała rozkłada się na ramionach i w pasie biodrowym. Dziecko znad naszego ramienia obserwuje świat, a jeśli tylko ma ochotę się wyciszyć, chowa głowę w okolicy naszego karku. Popatrzcie na plecak prosty na zdjęciach poniżej. Kręgosłup jest prosty, ale miednica podwinięta i nóżki w odpowiednim odwiedzeniu i zgięciu. Kolejnym wiązaniem dla dzieci siedzącym jest plecak z koszulką. Pisałam o nim wcześniej: Double hammock, czyli plecak z koszulką. Z racji tego, że wiązanie jest asymetryczne, a także dociska miednicę dziecka do noszącego i nie każde dziecko lubi w tym wiązaniu spać, trzeba je stosować z umiarem. Choć znam mamy, które te wiązanie sobie bardzo chwalą, jest im bardzo wygodnie, lubią ucisk na klatkę piersiową. Jeśli także w tym wiązaniu wygodnie jest dziecku, nie widzę przeszkód w noszeniu dzieci starszych. Jeszcze jedno wiązanie to plecak z krzyża. Plusem za tym wiązaniem jest to, że jest to wiązanie symetryczne, niemniej jednak dalej dla dziecka siedzącego z tego samego powodu co DH, że przyciska miednicę i bardziej prostuje kręgosłup. Nie mam zdjęć z żywym dzieckiem, ani nie pisałam jeszcze o tym wiązaniu. Omawialiśmy to wiązanie na kursie zaawansowanym ClauWi i mam zdjęcia z lalką. Nawet na lalce widać, dość silne odwiedzenie nóżek na boki. To też taka dość ważna sprawa o której chyba nie pisałam wcześniej. Im szerzej rozkładamy nóżki dziecka na boki tzw. mocniejsze odwiedzenie, tym mniejsze zgięcie nóżek jesteśmy w stanie uzyskać, tym mocniej wyprostowany jest odcinek lędźwiowy dziecka. Dlatego tak ważne, by dziecko już siedziało, bo na tym etapie ten odcinek lędźwiowy może być wyprostowany. Choć osobiście swoje dzieci, zwłaszcza córkę, układałam w chuście lub nosidle z większym odwiedzeniem dopiero jak nauczyła się chodzić. I tak dobiliśmy do ostatniej fazy rozwoju kręgosłupa, kiedy dziecko zaczyna chodzić. Wypracowana jest wtedy krzywizna w odcinku lędźwiowym (lordoza lędźwiowa). Tak powoli ułożenie kręgosłupa dziecka z litery C zaczyna się przekształcać w literę S. Nasz malutki noworodek, już nim dawno nie jest. Choć minął tylko rok! Chodzi lub zaczyna chodzić, gada po swojemu, interesuje się wszystkim, chce wszystko zjeść dosłownie i w przenośni. Czasem jest to przejściowy okres w chustonoszeniu. Ponieważ dziecko tak bardzo interesuje się otoczeniem i chce go poznawać, że nie ma czasu na to by go ktoś zniewalał go w chuście. Chyba najlepiej sprawdza się wtedy coś na szybko np. chusta kółkowa lub nosidło. Ale to wpis na odzielny temat. No właśnie zabrakło jeszcze zdjęcia nosidła. Także poniżej. W każdej przygodzie o chustonoszeniu jest wspólny element, potrzeba dziecka i rodzica. Te potrzeby się różne i zmieniają się wraz z rozwojem nie tylko dzieci. Ale są i warto ich słuchać. Słuchajcie tych potrzeb i starajcie się na nie odpowiadać zgodnie z wiedzą jaką macie na daną chwilę. To może być jedna z najbardziej interesujących przygód waszego życia. Wykorzystajcie ten czas, bo on nie wróci. I nie bójcie się, że zrobicie krzywdę, a jeśli macie wątpliwości szukajcie doradców noszenia w chuście w swojej okolicy. To ludzie z ogromną pasją do noszenia, którzy naprawdę chcą pomóc. Wszystkiego dobrego! bezpieczeństwo, chusta, chustonoszenie, doradca noszenia, dziecko, kręgosłup, noworodek, pionizacja, rozwój Widok (4 lata temu) 6 stycznia 2018 o 15:25 Witam. Może jakaś mama tak miała ze jej dziecko nie lubi być noszone na rękach. Moja córka gdy tylko ja biorę na ręce dostaje szału. Wygina głowę do tyłu i krzyczy. Gdy ja odkładam do łóżka humor od razu jej wraca... 0 0 ~anonim (4 lata temu) 6 stycznia 2018 o 19:58 Tylko się cieszyć 7 2 ~Klaudia (4 lata temu) 7 stycznia 2018 o 00:10 Prędzej czy później przejdzie jej;) 0 0 ~mama Magda (4 lata temu) 7 stycznia 2018 o 08:10 To samo pomyślałam, cieszyć się! Bo prędzej czy później jej minie! 2 1 ~Miśka (4 lata temu) 7 stycznia 2018 o 09:13 Pomijając fakt, że tylko sie cieszyć... Może musisz znaleźć pozycję w jakiej da się ją nosić. Moje dzieci dostawały szału jak ktoś ja brał i nosił w pozycji lezącej, musiały od urodzenia być noszone tylko w pionie i był spokój. 2 2 ~anonim (4 lata temu) 7 stycznia 2018 o 22:42 moja córka nie lubiła być noszona, wciąż nie lubi (wiek wczesnoszkolny), moja starsza córka lubiła; mi się wydaje, że jednak warto próbować nosić, przytulać; ja brałam córkę na ręce na spacery, jak jeszcze nie chodziła, zamiast do wózka to na ręce, chodziłam z nią, była przodem do ulicy, oglądała co się dzieje itp. nie lubiła być głaskana, noszona przy zasypianiu, wolała zasypiać sama, nie wiem, co ci powiedzieć, myślę, że lepiej próbować jednak znaleźć rozwiązanie, żeby nosić przytulać; córka jest skryta, zamknięta, nieśmiała, woli bawić się sama, może to się jakoś łączy ;w każdym razie byliśmy u psychologa,wszystko jest w normie; to jest kwestia osobowości może, nie wiem, starsza córka miała odwrotnie, 0 0 ~Ja (2 lata temu) 18 grudnia 2019 o 20:06 To samo zauważyłam wczoraj u mojej wnuczki i martwię się 0 0 ~anonim (2 lata temu) 18 grudnia 2019 o 20:42 Moja córka też tak miała. Przez pierwsze 3 miesiące nie lubiła być na rękach, zasypiała tylko w łóżeczku, nawet z karmieniem był problem, bo nie mogłm znależć pozycji, w której mógłbym ją karmić jednocześnie trzymając. Lekarz stwierdził, że jeżeli nie ma żadnych wzmożonych lub obniżonych napięć mięśniowych (ocenia fizjoterapeuta), to mam się przyzwyczaić. Z czasem córka zaczęła się zgadzać na noszenie w pionie, a potem to już poszło, dziś nie schodzi z rąk, dobrze że noszęją w chuście, bo bym nic nie mogła zrobić. Taki etap i już. 1 0 ~anonim (2 lata temu) 19 grudnia 2019 o 08:32 Mój syn robił to samo. Wygnanie w C to typowy objaw wzmożonego napięcia mięśniowego radzę skonsultować się z neurologiem. W naszym przypadku był to pierwszy objaw autyzmu... 0 0 do góry

2 miesięczne niemowlę chce być noszone